Po etapie związanym z produkcją prototypów, po kolejnych ustaleniach, przeróbkach i mniejszych lub większych zmianach, pora na realizację.

Gdy otrzymałem powyższy tytuł do opracowania, czyli przygotowania projektu oprawy, poprosiłem klienta o przesłanie dostępnych materiałów, które byłyby pomocne w tym procesie.

Taka myśl przyszła mi do głowy przygotowując “Ocalenie” Josepha Conrada do nowej oprawy.

Kilka tygodni trwały wszystkie prace związane z tym tytułem. Wybór konkretnej skóry, kolorystyka, technika oprawy, rodzaj pudełka ochronnego etc.

Ostatnich kilka dni poświęciłem na dokończenie prac przy tych trzech tomach. Książki otrzymałem po konserwacji (wydane ponad 150 lat temu) i już zszyte.

Mogę śmiało napisać, że to historyczny moment, ponieważ ukazał się pierwszy numer biuletynu SIP – “Introligator Polski”.

To będzie post o oprawie rękopisu, który wykonałem w tym roku, ale już kilka miesięcy temu. Na koniec wykonałem kilkanaście zdjęć, po czym cały materiał powędrował do mojego komputerowego archiwum.

Praca przy tej oprawie sprawiła mi wiele satysfakcji i przyjemności. To absolutnie nie oznacza, że przy innych technikach się męczę… Po prostu nie wykonuję jej często, a równie chętnie chwytam “do rąk” zarówno papier dekoracyjny, jak i skórę.

Ponownie oprawiałem jeden z tytułów Pani Olgi Tokarczuk. I podobnie jak rok temu, w tym samym czasie. 19 książek otrzymałem w oprawie wydawniczej pod koniec listopada, ustalenia z klientem były takie, aby kontynuować stylizację utrzymaną w identyczny sposób, jak podczas realizacji “Biegunów”.

Zwykle zamawiam “online”, licząc na wyczucie i uprzejmość pracowników czy to garbarni, czy też hurtowni z tym asortymentem.